ciemnogród (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʨ̑ɛ̃mˈnɔɡrut], AS: [ćẽmnogrut], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. pogard. środowisko zacofane; zob. też Ciemnogród w Encyklopedii staropolskiej; zob. też ciemnogród w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ciemnogród ciemnogrody dopełniacz ciemnogrodu ciemnogrodów celownik ciemnogrodowi ciemnogrodom biernik ciemnogród ciemnogrody narzędnik ciemnogrodem ciemnogrodami miejscownik ciemnogrodzie ciemnogrodach wołacz ciemnogrodzie ciemnogrody - przykłady:
- (1.1) Po studiach zostaję w mieście, nie zamierzam wracać do tego ciemnogrodu, gdzie panna z dzieckiem to obiekt oburzenia.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ciemnota, kołtuństwo, kołtuneria
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ciemnogrodzianin m
- przym. ciemnogrodzki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- termin użyty przez Stanisława Kostkę Potockiego w powieści Podróż do Ciemnogrodu[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) мракобе́сие n
- źródła:
- ↑
Hasło „Ciemnogród” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.