karpacki (język polski)

wymowa:
IPA: [karˈpaʦ̑ʲci], AS: [karpacʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący Karpat, związany z Karpatami, pochodzący z Karpat
(1.2) dotyczący Karpacza, związany z Karpaczem, pochodzący z Karpacza
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wśród ssaków występuje tu borsuk, ryś, wilk, żbik, wydra, łasica, jeleń, sarna i daniel, a w Babiogórskim Parku Narodowym jeleń karpacki[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) karpackoniemiecki • karpatoruski • karpatorusiński • len karpacki • minóg karpacki • rozchodnik karpacki • skorpion karpacki • starzec karpacki • ukwap karpacki • urdzik karpacki • Niemiec karpacki • brzana karpacka • lepnica karpacka • macierzanka karpacka • ostrołódka karpacka • skalnica karpacka • traszka karpacka • kraina karpacko-sudecka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) górski
(1.2) karkonoski
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Karpacz mrz, Karpaty nmos, karpackość ż, karpatka ż, Podkarpacie n, podkarpackość ż, zakarpackość ż
przym. białokarpacki, małokarpacki, podkarpacki, przedkarpacki, przykarpacki, zakarpacki, zewnętrznokarpacki
przysł. karpacko, podkarpacko, zakarpacko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Lech Szaraniec, Górny Śląsk, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.