Karpacz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkarpaʧ̑], AS: [karpač] ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Karpacz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Karpacz
dopełniacz	Karpacza
celownik	Karpaczowi
biernik	Karpacz
narzędnik	Karpaczem
miejscownik	Karpaczu
wołacz	Karpaczu

przykłady:

(1.1) Była nas cała gromada na obozie w Karpaczu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Karpaczu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Karpacza • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Karpacza • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Karpacza • mieszkaniec / mieszkanka Karpacza • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Karpaczu • pochodzić z Karpacza • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Karpacza

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karpaczanin mos, karpaczanka ż

przym. karpacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

na zasadzie kalki od niem. Krummhübel^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: