karabela (język polski)
rękojeść karabeli (1.1)
karabela (1.1) Zygmunta III Wazy
- wymowa:
- , IPA: [ˌkaraˈbɛla], AS: [karabela], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) paradna, ozdobna, cienka, zakrzywiona szabla, bez kabłąka przy rękojeści; zob. też karabela w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karabela karabele dopełniacz karabeli karabel celownik karabeli karabelom biernik karabelę karabele narzędnik karabelą karabelami miejscownik karabeli karabelach wołacz karabelo karabele - przykłady:
- (1.1) Zygmunt I chodził z karabelą, został też z nią pochowany.
- (1.1) Pókiśmy miecze, pałasze i kordy
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być przy karabeli
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) szabla
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) przysłowie: bez karabeli ani z pościeli
- etymologia:
- (1.1) pers.[1] od miasta Karbala (Karabela) w pobliżu Bagdadu
- uwagi:
- słowo używane w języku staropolskim
- tłumaczenia:
- duński: (1.1) let krumsabel
- źródła:
- ↑ Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 23.
Hasło „karabela” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
karabela (język baskijski)
karabela (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) żegl. karawela
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.