kajdany (język polski)
kajdany (1.1)
kajdany (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) metalowe pęta do skuwania kończyn więźniów
- (1.2) przen. podn. ograniczenie swobody lub bycie ciężarem
- odmiana:
- (1.1-2) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik kajdany dopełniacz kajdan celownik kajdanom biernik kajdany narzędnik kajdanami miejscownik kajdanach wołacz kajdany - przykłady:
- (1.1) Więzień został zakuty w kajdany.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) okowy, pęta, łańcuchy
- (1.2) niewola, brzemię
- antonimy:
- (1.2) wolność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. kajdanki ż
- przym. kajdaniarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) arab. قيود → więzy
- uwagi:
- Forma dopełniacza liczby mnogiej „kajdanów” jest błędna[1][2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „kajdany” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 238.
- ↑ Hasło „kajdany” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 375.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.