jidyszyzm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [jiˈdɨʃɨsm̥], AS: [i ̯idyšysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z jidysz[1]; zob. też jidyszyzm w Wikipedii
- (1.2) hist. kult. żyd. nurt kulturowy uznający jidysz za język narodowy Żydów i dążący do rozwoju świeckiej kultury żydowskiej w oparciu o ten język[1]; zob. też jidyszyzm (kultura) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jidyszyzm jidyszyzmy dopełniacz jidyszyzmu jidyszyzmów celownik jidyszyzmowi jidyszyzmom biernik jidyszyzm jidyszyzmy narzędnik jidyszyzmem jidyszyzmami miejscownik jidyszyzmie[2] jidyszyzmach wołacz jidyszyzmie[2] jidyszyzmy - przykłady:
- (1.1) W tym słowniku jest wiele jidyszyzmów.
- (1.1) Jak podkreśla wielu znanych badaczy, Frank była zasymilowana i nie była syjonistką. Pisała po niderlandzku, bez śladu naleciałości hebrajskich czy jidyszyzmów[3].
- (1.2) Od niedzieli odbywać się będzie w Warszawie dwudniowa konferencja „Jidyszyzm: Mitologie i Ikonografie”. Dotyczy ona jidyszyzmu, który był konkurencyjnym względem syjonizmu nurtem żydowskiej kultury[4].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.2) syjonizm
- hiperonimy:
- (1.1) zapożyczenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jidysz m, jidyszystyka ż, jidyszysta m, jidyszystka ż, jidyszkejt m
- przym. jidyszowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. jidysz + -yzm[1]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Językoznawstwo
- (1.1) zobacz też: Kategoria:Jidysz w etymologii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Yiddishism; (1.2) Yiddishism, Yiddishist movement, Yiddish language movement
- czeski: (1.1) jidišismus m
- jidysz: (1.1) ייִדישיזם m (jidiszizm); (1.2) ייִדישיזם m (jidiszizm)
- niemiecki: (1.1) Jiddismus m; (1.2) Jiddischismus m
- ukraiński: (1.1) їдишизм m
- źródła:
- 1 2 3 Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5.
- 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Rachel Feldhay Brenner, Midrasz nr 58, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Dzieje.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.