jedynak (język polski)
- wymowa:
- IPA: [jɛˈdɨ̃nak], AS: [i ̯edỹnak], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba płci męskiej, która nie ma rodzeństwa; jedyny syn rodziny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jedynak jedynacy dopełniacz jedynaka jedynaków celownik jedynakowi jedynakom biernik jedynaka jedynaków narzędnik jedynakiem jedynakami miejscownik jedynaku jedynakach wołacz jedynaku jedynacy - przykłady:
- (1.1) Mój kolega Tomek jest jedynakiem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jedynka ż, jedyneczka ż, jednostka ż, jedność ż, jednoczesność ż, zjednywanie n, zjednanie n, jednoczenie n, zjednoczenie n, jednanie n, zjednanie n, zjednywanie n, pojedynczość ż, jedynkowość ż, jednakość ż, jednakowość ż, pojednanie n
- zdrobn. jedynaczek m
- forma żeńska jedynaczka ż
- czas. zjednywać ndk., zjednać dk., jednoczyć ndk., zjednać ndk., jednać ndk., zjednać dk., zjednywać ndk., pojednać dk.
- przym. pojedynczy, jedynkowy, jednaki, jednakowy
- przysł. pojedynczo, jedynkowo, jednako, jednakowo
- zaim. jeden
- licz. jeden
- partyk. jedynie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) only child
- baskijski: (1.1) seme bakar
- czeski: (1.1) jedináček m
- duński: (1.1) enebarn n
- esperanto: (1.1) solinfano, solfilo
- francuski: (1.1) fils unique m
- hiszpański: (1.1) hijo único m
- niemiecki: (1.1) Einzelkind n
- nowogrecki: (1.1) μοναχογιός m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- słowacki: (1.1) jedinák m
- słoweński: (1.1) edinec m
- ukraiński: (1.1) одинак m
- wilamowski: (1.1) jedȳnok m, jedynok m
- włoski: (1.1) figlio unico m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.