jedynaczek (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) zdrobn. od jedynak
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jedynaczek jedynaczkowie dopełniacz jedynaczka jedynaczków celownik jedynaczkowi jedynaczkom biernik jedynaczka jedynaczków narzędnik jedynaczkiem jedynaczkami miejscownik jedynaczku jedynaczkach wołacz jedynaczku jedynaczkowie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jedynak m, jedynaczka ż, jedynka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. jedynak + -ek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: jedynak
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.