jednoczesność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jednoczesne, co odbywa się w tym samym czasie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) symultaniczność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jednoczesny
- przysł. jednocześnie
- rzecz. jedynak mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) simultaneity, simultaneousness
- bułgarski: (1.1) едновременност ż
- francuski: (1.1) simultanéité ż
- niemiecki: (1.1) Gleichzeitigkeit ż
- portugalski: (1.1) simultaneidade ż
- włoski: (1.1) simultaneità ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.