insult (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈĩw̃sult], AS: [ĩũ̯sult], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. obelga, zniewaga[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dziewczyny też nie ruszać, nie macać, nie czynić wstrętów ni insultów! Okazać nieco kompasji[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. insultacja ż, instultant m
czas. insultować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „insult” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Andrzej Sapkowski, Wieża Jaskółki, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

insult (język angielski)

wymowa:
czasownik enPR: ĭnsŭlt', IPA: /ɪnˈsʌlt/, SAMPA: /In"sVlt/
rzeczownik enPR: ĭn'sŭlt, IPA: /ˈɪn.sʌlt/, SAMPA: /"In.sVlt/ wymowa amerykańska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) obraza
(1.2) rana, uszkodzenie, szkoda

czasownik

(2.1) obrażać
odmiana:
(1) lp insult; lm insults
(2) insult, insulted, insulted, insults, insulting
przykłady:
(1.1) That excuse is an insult to my intelligence.Ta wymówka to obraza dla mojej inteligencji.
(1.2) Pollution is one of the environmental insults.Zanieczyszczenie jest jedną ze szkód wyrządzanych środowisku.
(2.1) We've been insulted!Obrażono nas!
składnia:
kolokacje:
(2) be insulted • insult sb
synonimy:
(1.1) affront
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. insulter
przysł. insultingly
przym. insulting
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. insultare
uwagi:
źródła:

insult (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) besztać, łajać, szkalować, obelga
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
czas. insulti
rzecz. insulto, insultaĵo
przym. insulta, insultema
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. insulto
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 8.
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.