igliwie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [iɡˈlʲivʲjɛ], AS: [iglʹivʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) igły drzew iglastych
- (1.2) opadłe igły drzew iglastych
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik igliwie igliwia dopełniacz igliwia igliwi celownik igliwiu igliwiom biernik igliwie igliwia narzędnik igliwiem igliwiami miejscownik igliwiu igliwiach wołacz igliwie igliwia - przykłady:
- (1.1) Zesmreczyły się chmury igliwiem / Bure świerki o góry wsparte[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pachnące / wonne igliwie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. igłówka ż, igła ż
- przym. iglasty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. igła + -iwie[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) conifer needles
- białoruski: (1.1) ігліца ż
- czeski: (1.1) jehličí n
- kaszubski: (1.1) jiglëna ż
- rosyjski: (1.1) хвоя ż; (1.2) игольник m
- słowacki: (1.1) ihličie n
- ukraiński: (1.1) хвоя ż, глиця ż
- źródła:
- ↑ Wojciech Bellon, Pejzaże Harasymowiczowskie.
- ↑ Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 121.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.