wonny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvɔ̃nːɨ], AS: [võ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.gemin.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wydzielający wońprzyjemny zapach
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W ogrodzie Amelii rośnie mnóstwo wonnych ziół i kwiatów.
składnia:
(1.1) wonne zioło • wonny kwiat / olejek / balsam / nektar • wonna kąpiel / żywica / przyprawa • pandan wonny • fiołek wonny • jagodlin wonny • jaśminowiec wonny • cynamonowiec wonny • dzwonecznik wonny • kielichowiec wonny • żółw wonny • rzepik wonny • czosnek wonny • cedrzyk wonny • przytulia wonna • kokoryczka wonna • turówka wonna • tomka wonna • wiśnia wonna • gółka wonna • lnica wonna • dracena wonna • paczulka wonna • rezeda wonna • driakiew wonna • kolczakówka wonna
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pachnący
antonimy:
(1.1) śmierdzący, smrodliwy, cuchnący
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wonność ż, wonności nmos, powonienie n, Wonna ż, woń ż
czas. wonieć
przysł. wonnie
związki frazeologiczne:
od lip ciągną wonny lipiec – nie daj słonku kłosa przypiec
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.