iścizna (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. daw. suma pieniężna główna (tj. nieobejmująca dodatkowych świadczeń pieniężnych, jak odsetki, kary umowne itp.) należna z różnych tytułów

(1.2) daw. suma pieniężna, zapłata

(1.3) daw. własność stanowiąca majątek

odmiana:

przykłady:

(1.2) Na targu nieznajomym towaru odbywa; ceni na poły darmo, a wziąwszy iściznę, mknie precz, przelichmaniwszy swą powołowczyznę.

(1.3) Nie o gwałt, ani o mord, ani o truciznę. Lecz o trzy kózki idzie, o moją iściznę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) st.pol. iścina

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. istnieć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

(1.1)  Hasło „iścizna” w: Słownik staropolski, red. Stanisław Urbańczyk, Instytut Języka Polskiego PAN, 1953-2014.

(1.1-1.3)  Hasło „iścizna” w: Stanisław Bąk, Maria Renata Mayenowa, Franciszek Pepłowski i in., Słownik polszczyzny XVI wieku, PAN, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966–.