powołowczyzna (język polski)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. danina w postaci wołu lub równowartości pieniężnej składana na rzecz pana od gospodarstwa chłopskiego[1]
(1.2) daw. przen. pieniądze za sprzedane bydło[1]
odmiana:
przykłady:
(1.2) Bierze kozły, barany i co się nawinie: bierze bydło rogate, bierze karmne świnie (…) Na targu nieznajomym towaru odbywa; ceni na poły darmo, a wziąwszy iściznę, mknie precz, przelichmaniwszy swą powołowczyznę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „POWOŁOWCZYZNA” w: Stanisław Bąk, Maria Renata Mayenowa, Franciszek Pepłowski i in., Słownik polszczyzny XVI wieku, t. 29 (Potylica-Pozz), PAN, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966–, s. 234.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.