historyczka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌxʲistɔˈrɨʧ̑ka], AS: [χʹistoryčka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. nauczycielka historii
- (1.2) pot. specjalistka w dziedzinie historii, badaczka dziejów
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik historyczka historyczki dopełniacz historyczki historyczek celownik historyczce historyczkom biernik historyczkę historyczki narzędnik historyczką historyczkami miejscownik historyczce historyczkach wołacz historyczko historyczki - przykłady:
- (1.1) Skończyliśmy dziś dwie godziny wcześniej, bo nie było matematyka i historyczki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) historyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nauczycielka
- (1.2) uczona
- hiponimy:
- (1.2) archiwista / archiwistka, dyplomatyk, epigrafik, genealog, heraldyk, historiograf, kostiumolog, mediewista / mediewistka, mitolog, muzealnik, numizmatyk, papirolog, ruralista, varsavianista / varsavianistka, weksylolog
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. historia ż, historyjka ż, historyczność ż, historyzm m, historycyzm m, historyzowanie n
- forma męska historyk m
- czas. historyzować ndk.
- przym. historyczny
- przysł. historycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- forma żeńska od pol. historyk
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1-2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: historyk
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) гісторычка ż
- bułgarski: (1.1) историчка ż; (1.2) историчка ż
- czeski: (1.2) historička ż
- litewski: (1.2) istorikė ż
- słowacki: (1.2) historička ż
- ukraiński: (1.1) історичка ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.