matematyk (język polski)
matematyk (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌmatɛ̃ˈmatɨk], AS: [matẽmatyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba zajmująca się zawodowo matematyką; zob. też matematyk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik matematyk matematycy dopełniacz matematyka matematyków celownik matematykowi matematykom biernik matematyka matematyków narzędnik matematykiem matematykami miejscownik matematyku matematykach wołacz matematyku matematycy - przykłady:
- (1.1) Mój wujek jest matematykiem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. matematyka ż
- forma żeńska matematyczka ż
- przym. matematyczny
- przysł. matematycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. mathematicus[1]
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mathematician
- arabski: (1.1) رياضي
- baskijski: (1.1) matematikari
- białoruski: (1.1) матэматык m
- bułgarski: (1.1) математик
- czeski: (1.1) matematik m
- dolnołużycki: (1.1) matematikaŕ m
- duński: (1.1) matematiker w
- esperanto: (1.1) matematikisto
- hiszpański: (1.1) matemático m
- interlingua: (1.1) mathematico
- japoński: (1.1) 数学者(すうがくしゃ)
- jidysz: (1.1) מאַטעמאַטיקער m (matematiker)
- kataloński: (1.1) matemàtic m
- litewski: (1.1) matematikas m
- łotewski: (1.1) matemātiķis m
- niderlandzki: (1.1) wiskundige m
- niemiecki: (1.1) Mathematiker m
- norweski (bokmål): (1.1) matematiker m
- norweski (nynorsk): (1.1) matematikar m
- rosyjski: (1.1) математик m
- rumuński: (1.1) matematician m
- słowacki: (1.1) matematik
- szwedzki: (1.1) matematiker w
- ukraiński: (1.1) математик m
- węgierski: (1.1) matematikus
- wilamowski: (1.1) matematiker m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.