fum (język polski)
- wymowa:
- IPA: [fũm], AS: [fũm], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przest. dym, wyziew, para[1]
- (1.2) przest. przen. próżność, pycha[1][2]
- (1.3) fumy → przest. grymasy, fochy, dąsy, urojenia, fantazje[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fum fumy dopełniacz fumu fumów / fum celownik fumowi fumom biernik fum fumy narzędnik fumem fumami miejscownik fumie fumach wołacz fumie fumy - (1.3) blp
przypadek liczba mnoga mianownik fumy dopełniacz fumów / fum celownik fumom biernik fumy narzędnik fumami miejscownik fumach wołacz fumy - przykłady:
- (1.3) Ale zarazem jesteś wietrzny, bałamut, nie lubisz pracy, a lubisz hulanki, masz pańskie fumy i zachcianki, które biednego szlachcica do torby i kija żebraczego prowadzą[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) fuma
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fuma ż
- zdrobn. fumik m
- związki frazeologiczne:
- (1.3) stroić fumy
- etymologia:
- łac. fūmus → dym; w polszczyźnie powszechne od XVIII wieku[4]
- uwagi:
- występuje w: Linde[1]; Brückner[4]; Doroszewski[2]; nie występuje w SPXVI[5]
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2 3 Hasło „fum” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 1, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 664.
- 1 2 3 Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. 2, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 989.
- ↑ E. Orzeszkowa, Na prowincji.
- 1 2 Hasło „fum” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927, s. 129.
- ↑ Stanisław Bąk, Maria Renata Mayenowa, Franciszek Pepłowski i in., Słownik polszczyzny XVI wieku, PAN, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966–.
fum (język arumuński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) dym
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz arumuński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
fum (język dalmatyński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) głód
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz dalmatyński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
fum (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) dym
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- czas. fumi, fumiĝi, fumaĵi, tabakfumi
- rzecz. fumo, fumado, fumanto, fumtubo, terfumo, fumbombo, fumsalono, tabakfumado
- czas. fumaĵi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 6.
- źródła:
fum (język friulski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dym
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz friulski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
fum (język kataloński)
- wymowa:
- IPA: [ˈfum]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
fum (język rumuński)
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) dym
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz rumuński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
fum (język starofrancuski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dym
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz starofrancuski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
fum (język wenecki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dym
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz wenecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.