fortulo (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) siłacz, osiłek, mocarz, mocny (w użyciu rzeczownikowym)
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo fortulo fortuloj akuzativo fortulon fortulojn - przykłady:
- (1.1) Strebanta malfortulo povas venki la fieran kaj memkontentan fortulon[1]. → Usilnie starający się słabeusz może pokonać dumnego i zarozumiałego siłacza.
- (1.1) Tio estis la fortuloj, tre famaj de plej antikva tempo[2]. → To byli mocarze, bardzo sławni od najdawniejszego czasu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) granda fortulo → wielki siłacz • Ne estas fortuloj → Nie ma mocnych (tytuł polskiego filmu)
- synonimy:
- (1.1) atleto
- antonimy:
- (1.1) malfortulo
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fortulino, malfortulo
- przysł. forte
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.