feta (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈfɛta], AS: [feta]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. rodzaj greckiego sera (zwykle owczego), o słonym smaku; zob. też feta w Wikipedii
- (1.2) huczna uroczystość
- (1.3) slang. amfetamina
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik feta fety dopełniacz fety fet celownik fecie fetom biernik fetę fety narzędnik fetą fetami miejscownik fecie fetach wołacz feto fety - przykłady:
- (1.1) Lubię grecką sałatkę z fetą i oliwkami.
- (1.2) Urządzamy jutro fetę z okazji zwycięstwa naszej drużyny.
- (1.3) Dostałem trochę fety od dilera.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sałatka / kromka / bułka z fetą
- synonimy:
- (1.2) jubel, zabawa, uczta, przyjęcie; pot. balanga
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ser
- (1.2) zabawa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.3)
- rzecz. fetowanie n
- czas. fetować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) n.gr. φέτα (feta) → plasterek, kromka < wł. fetta – nazwa pochodzi od sposobu konfekcjonowania i podawania tego sera: w grubych plastrach
- (1.2) franc. fête
- (1.3) skr. pol. amfetamina
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: amfetamina
- angielski: (1.1) feta
- francuski: (1.1) feta
- japoński: (1.1) フェタチーズ
- kataloński: (1.1) feta m
- niemiecki: (1.1) Feta m; (1.2) Party ż
- nowogrecki: (1.1) φέτα ż
- portugalski: (1.1) feta
- włoski: (1.1) feta ż
- źródła:
feta (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˈfɛtə/, X-SAMPA: /"fEt@/
- homofon: fetter (dial. nierotyczne (non-rhotic))
-
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
feta (esperanto)
przymiotnik
- (1.1) biol. płodowy
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo feta fetaj akuzativo fetan fetajn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) feta akvo → wody płodowe • feta vivo → życie płodowe
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. feto
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
feta (język francuski)
rzeczownik, rodzaj żeński
feta (język kataloński)
- wymowa:
- or. IPA: [ˈfetə]
- occ. IPA: [ˈfeta]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
feta (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) położnica
- (1.2) zootechn. brzemienna owca[1]
- odmiana:
- (1.1) fet|a, ~ae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik feta fetae dopełniacz fetae fetārum celownik fetae fetīs biernik fetam fetās ablatyw fetā fetīs wołacz feta fetae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. fetifico, feto
- przym. fetosus, fetus
- rzecz. fetalia n, fetans ż, feticidium n, fetura ż, fetus m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8.
feta (język włoski)
- wymowa:
- IPA: ['feta]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.