faraon (język polski)
faraon (1.1)
- wymowa:
- IPA: [faˈraɔ̃n], AS: [faraõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. władca starożytnego Egiptu; zob. też faraon w Wikipedii
- (1.2) daw. karc. popularna hazardowa gra w karty[1]
- (1.3) daw. gw. więz. rewirowy, naczelnik rewiru policyjnego[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik faraon faraonowie / rzad. faraoni[3][4] dopełniacz faraona faraonów celownik faraonowi faraonom biernik faraona faraonów narzędnik faraonem faraonami miejscownik faraonie faraonach wołacz faraonie faraonowie / rzad. faraoni depr. M. i W. lm: (te) faraony - przykłady:
- (1.1) Był pierwszym faraonem pochowanym w piramidzie.
- (1.2) Zarobek płynął niewielki, ale pewny, bo ćwik, faraon, czyli putyfonik, w bocznej izdebce wlókł się nienajgorzej.[5]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) mrówka faraona • szczur faraona
- synonimy:
- (1.1) król Egiptu
- (1.2) ćwik, putyfon
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) monarcha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. faraonka ż
- forma żeńska faraonka ż
- zdrobn. faraonik m
- przym. faraoński, faraonowy
- związki frazeologiczne:
- zemsta faraona
- etymologia:
- (1.1) łac. pharao < gr. φαραώ < hebr. פרעה < st.egip. pr-ꜥꜣ
(per-aa) - uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Pharaoh, pharaoh
- arabski: (1.1) فرعون
- baskijski: (1.1) faraoi
- białoruski: (1.1) фараон m
- bułgarski: (1.1) фараон m
- czeski: (1.1) faraon m
- duński: (1.1) farao w
- esperanto: (1.1) faraono
- francuski: (1.1) pharaon m
- hebrajski: (1.1) פרעה m
- hiszpański: (1.1) faraón m
- interlingua: (1.1) pharaon
- islandzki: (1.1) faraó m
- jidysz: (1.1) פּרעה m (pare)
- kataloński: (1.1) faraó m
- kazachski: (1.1) перғауын
- łaciński: (1.1) pharao m
- niemiecki: (1.1) Pharao m
- nowogrecki: (1.1) φαραώ m
- portugalski: (1.1) faraó m
- rosyjski: (1.1) фараон m
- słowacki: (1.1) faraón m
- staroegipski: (1.1) (pr-ꜥꜣ)
- starogrecki: (1.1) φαραώ m
- szwedzki: (1.1) farao w
- turecki: (1.1) firavun
- tuvalu: (1.1) Falao
- ukraiński: (1.1) фараон m
- węgierski: (1.1) fáraó
- włoski: (1.1) faraone m
- źródła:
- ↑ Słownik wyrazów obcych, Warszawa 1991, s. 257.
- ↑ Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
- ↑ Hasło „faraon” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 162.
- ↑ Hasło „faraon” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 255.
- ↑ Wacław Gąsiorowski, Bem, Warszawa 1957, s. 76.
faraon (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) faraon
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik faraon faraoni / faraonové dopełniacz faraona faraonů celownik faraonovi / faraonu faraonům biernik faraona faraony wołacz faraone faraoni / faraonové miejscownik faraonovi / faraonu faraonech narzędnik faraonem faraony - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) faraón, farao
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. faraón m, farao m
- przym. farónský, farónův, faraónský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
faraon (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.