rewirowy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌrɛvʲiˈrɔvɨ], AS: [revʹirovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) policjant czuwający nad sprawami administracyjnymi i porządkowymi w rewirze[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Przez rynek kroczy z zawiniątkiem w ręku rewirowy Oczumiełow w nowym płaszczu.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rewir m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Skalska, Hanna Budzykowa, Język polski. Teksty literackie oraz ćwiczenia w mówieniu i pisaniu, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1986, s. 28
  2. Anton Czechow, Kameleon, tłum. Tadeusz Łopalewski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.