ens (język duński)
- wymowa:
- Dania: ['eˀns]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) identyczny
- (1.2) niezmienny
- odmiana:
- (1.1) ens, ens, ens
- przykłady:
- (1.1) Når to helt ens lokomotiver trækker et tog, kan man forestille sig, at de hver må trække sin halvdel af belastningen. → Gdy dwie identyczne lokomotywy ciągną jeden pociąg, można sobie wyobrażać, że każda ciągnie tylko połowę obciążenia.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) identisk, samme, uniform
- antonimy:
- (1.1) forskellig
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.nord. eins
- uwagi:
- źródła:
ens (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) śr.łac. byt, istota[1]
- odmiana:
- (1.1) ēns, entis (deklinacja III, paradygmat II samogłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ēns entia dopełniacz entis entium celownik entī entibus biernik ēns entia ablatyw enti entibus wołacz ēns entia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „ens” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 225.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.