egreta (język polski)

egreta (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. pióra, zwykle godowe pióra czapli, wykorzystywane jako ozdoba kapelusza i kobiecej fryzury albo ich imitacja z metalu i klejnotów[1]
(1.2) ornit. Egretta alba[2], duży śnieżnobiały ptak; czapla biała[3]
(1.3) ornit. długie, ozdobne pióra czapli wyrastające na ich grzbietach w okresie godowym[3]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) A na głowie zawój muślinowy, spięty wielką jaszczurką złotą, kameryzowaną, z boku zaś tego turbanu mieniła się bogata egreta z piór[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pióropusz, kita, ozdoba
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. aigrette[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) egret
  • hiszpański: (1.1) garzota ż, penacho m; (1.2) garza blanca ż, garceta grande ż
źródła:
  1. 1 2 Hasło „egreta” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Egretta alba” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  3. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „egreta” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Janina Siwkowska Nokturn, czyli, Rodzina Fryderyka Chopina i Warszawa w latach 1832-1881, t. 2, Książka i Wiedza, Warszawa 1988
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.