dróżka (język polski)

dróżka (1.2)
dróżka (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈdruʃka], AS: [druška], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: droga
(1.2) wąska droga polna, leśna lub ogrodowa
(1.3) daw. rel. pielgrzymka[1]
(1.4) gw. rel. pielgrzymka do Częstochowy[2]
(1.5) daw. szew w skarpecie lub pończosze, który idzie z tyłu od góry do pięty[2] przez łydkę[3]
(1.6) st.pol. (później gw.) podróż, wędrówka[2]
(1.7) gw. etn. rodzaj wzoru na pisankach[2]
(1.8) daw. dorożka[4]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Szedłem wczoraj polną dróżką.
składnia:
kolokacje:
(1.4) być w dróżce → iść do Częstochowy[2]
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-7) rzecz. droga ż, drogowiec m, podróżny mos
(1.1-7) przym. podróżny, przydrożny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.8) Słownik języka polskiego z 1861 (tzw. Słownik wileński) określał to użycie jako błędne[3].
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: droga
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dróżka I” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 3 4 5 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Dróżka” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 636.
  3. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Dróżka” w: Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., t. I, M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 255.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dróżka II” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.