dilectus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
przymiotnik
- (2.1) umiłowany, drogi, ukochany[2]
- odmiana:
- (1.1) dīlēctus, dīlēctūs, (deklinacja IV),
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dīlēctus dīlēctūs dopełniacz dīlēctūs dīlēctuum celownik dīlēctuī dīlēctibus biernik dīlēctum dīlēctūs ablatyw dīlēctū dīlēctibus wołacz dīlēctus dīlēctūs - (2.1) dilectus, ~a, ~um; (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik dīlēctus dīlēcta dīlēctum dīlēctī dīlēctae dīlēcta dopełniacz dīlēctī dīlēctae dīlēctī dīlēctōrum dīlēctārum dīlēctōrum celownik dīlēctō dīlēctae dīlēctō dīlēctīs biernik dīlēctum dīlēctam dīlēctum dīlēctōs dīlēctās dīlēcta ablatyw dīlēctō dīlēctā dīlēctō dīlēctīs wołacz dīlēcte dīlēcta dīlēctum dīlēctī dīlēctae dīlēcta stopień wyższy dīlēctior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik dīlēctior dīlēctius dīlēctiōrēs dīlēctiōra dopełniacz dīlēctiōris dīlēctiōrum celownik dīlēctiōrī dīlēctiōribus biernik dīlēctiōrem dīlēctius dīlēctiōrēs dīlēctiōra ablatyw dīlēctiōre dīlēctiōribus wołacz dīlēctior dīlēctius dīlēctiōrēs dīlēctiōra stopień najwyższy dīlēctissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik dīlēctissimus dīlēctissima dīlēctissimum dīlēctissimī dīlēctissimae dīlēctissima dopełniacz dīlēctissimī dīlēctissimae dīlēctissimī dīlēctissimōrum dīlēctissimārum dīlēctissimōrum celownik dīlēctissimō dīlēctissimae dīlēctissimō dīlēctissimīs biernik dīlēctissimum dīlēctissimam dīlēctissimum dīlēctissimōs dīlēctissimās dīlēctissima ablatyw dīlēctissimō dīlēctissimā dīlēctissimō dīlēctissimīs wołacz dīlēctissime dīlēctissima dīlēctissimum dīlēctissimī dīlēctissimae dīlēctissima - przykłady:
- (2.1) Et ecce vox de caelis dicens: Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi complacui[3]. → A oto głos z niebios mówiący: Ten jest Syn mój miły, w którym sobie upodobałem[4]. (Mt 3, 17)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. diligo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródłosłów dla słów hiszp. dilecto, port. dileto
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 511.
- ↑ Hasło „dilectus” w: Logeion.
- ↑ http://vulsearch.sourceforge.net/html/Mt.html Wulgata Klementyńska, Mt 3, 17
- ↑ przekład ks. Jakuba Wujka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.