caelum (język łaciński)

caelum (1.2)
caelum (1.3)
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rylec, dłuto[1]
(1.2) niebo[1]
(1.3) niebiosa[1]
(1.4) powietrze[1]
(1.5) atmosfera[1]
(1.6) pogoda, klimat[1]
(1.7) rejon klimatyczny[1]
(1.8) deszcz[1]
(1.9) strona świata[1]
(1.10) okolica, strefa, kraj[1]
(1.11) wszechświat[1]
(1.12) świat[1]
odmiana:
cael|um, ~i (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2-12) caelus m, coelus m, coelum m
antonimy:
(1.2) terra
(1.3) infernus, inferus
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. caelāmen, caelātor; czas. caelō
(1.2-12) rzecz. caeles, caelicola; przym. caelestis, caeles, caelifer
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.3) niebiosa traktowane są także (podobnie jak w języku polskim) przenośnie – mogą oznaczać bogów (jako tych rezydujących na górze, w niebie), nieśmiertelność, niezmierne szczęście itp. (jako coś nieosiągalnego).
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Hasło „caelum” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 97.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.