wszechświat (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈfʃɛxʲɕfʲjat], AS: [fšeχʹśfʹi ̯at], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) cała przestrzeń, czas, materia i energia; kosmos; zob. też wszechświat w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Istnienie wielu, może nawet nieskończenie wielu wszechświatów przyprawia o zawrót głowy niejednego fizyka, nie mówiąc już o tym, że jest to działanie wbrew słynnej brzytwie Ockhama[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kosmos[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. uniwersum
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  2. Karolina Kubasik: Wielość wszechświatów według mechaniki kwantowej, Biuletyn Studentów Filozofii UJ, nr 5.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „wszechświat” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.