dekalog (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɛˈkalɔk], AS: [dekalok], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przen. zbiór podstawowych zasad, instrukcji czegoś
- (1.2) rel. praw. Dekalog (w judaizmie i chrześcijaństwie: kodeks praw moralno-religijnych przekazany Żydom przez Mojżesza na Synaju)[1]; zob. też dekalog w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dekalog dekalogi dopełniacz dekalogu dekalogów celownik dekalogowi dekalogom biernik dekalog dekalogi narzędnik dekalogiem dekalogami miejscownik dekalogu dekalogach wołacz dekalogu dekalogi - przykłady:
- (1.1) Ta książeczka zawiera cały dekalog inwestora giełdowego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) dziesięć przykazań, dziesięć przykazań Bożych; książk. dziesięcioro przykazań
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dekalogowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. Dekalog
- uwagi:
- (1.2) alt. pisownia: Dekalog
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Dekalog
- czeski: (1.1) dekalog m, desatero n
- esperanto: (1.1) dekalogo
- francuski: (1.1) décalogue m
- hiszpański: (1.1) decálogo m
- nowogrecki: (1.1) δεκάλογος m
- rosyjski: (1.1) декалог m
- słowacki: (1.1) dekalóg m
- źródła:
- ↑ Pisownia małą literą za: Hasło „dekalog” w: Bogusław Dunaj, Wielki słownik języka polskiego, Buchmann, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7476-693-7, s. 84.
dekalog (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) rel. Dekalog (dziesięć przykazań)
- (1.2) przen. dekalog (zbiór zasad)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dekalog dekalogy dopełniacz dekalogu dekalogů celownik dekalogu dekalogům biernik dekalog dekalogy wołacz dekalogu dekalogy miejscownik dekalogu dekalozích narzędnik dekalogem dekalogy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
dekalog (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) rel. Dekalog (dziesięć przykazań)
- odmiana:
- (1.1) en dekalog, dekalogen; blm
- przykłady:
- (1.1) Overtrædelse af dekalogens femte bud er strafbar i de fleste lande. → Złamanie piątego przykazania Dekalogu jest karalne w większości krajów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) de ti bud
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. δέκα (deka) + gr. λόγος (logos) - „dziesięć słów”; por. Wyj 20; Pwt 5
- uwagi:
- źródła:
dekalog (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
dekalog (język norweski (bokmål))
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rel. Dekalog (dziesięć przykazań)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) de ti bud lm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. δέκα (deka) + gr. λόγος (logos) - „dziesięć słów”; por. Wyj 20; Pwt 5
- uwagi:
- źródła:
dekalog (język norweski (nynorsk))
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rel. Dekalog (dziesięć przykazań)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dei ti boda lm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. δέκα (deka) + gr. λόγος (logos) - „dziesięć słów”; por. Wyj 20; Pwt 5
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.