debiutantka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ta która debiutuje, odbywa swoje pierwsze wystąpienia (w szczególności to jedno pierwsze) w nowej funkcji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik debiutantka debiutantki dopełniacz debiutantki debiutantek celownik debiutantce debiutantkom biernik debiutantkę debiutantki narzędnik debiutantką debiutantkami miejscownik debiutantce debiutantkach wołacz debiutantko debiutantki - przykłady:
- (1.1) Czy mówić o tremie, jakiej doznaje młoda i piękna debiutantka przy pierwszym występie?[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. debiut m
- forma męska debiutant m
- czas. debiutować ndk.
- przym. debiutancki, debiutowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. debiutant + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: debiutant
- białoruski: (1.1) дэбютантка ż
- hiszpański: (1.1) debutante ż
- litewski: (1.1) debiutántė ż
- rosyjski: (1.1) дебютантка ż
- rumuński: (1.1) debutantă ż
- ukraiński: (1.1) дебюта́нтка ż
- źródła:
- ↑ Klemens Junosza, Wyrwane kartki.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.