chan

chan (język polski)

wymowa:: (1.1) IPA: [xãn], AS: [χãn], zjawiska fonetyczne: nazal.; (2.1) ‹czan›
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

odmiana:

(1.1)

(2.1) nieodm.,

przykłady:

(1.1) Misjonarze i poszukiwacze przygód, tacy jak Marco Polo, mogli bez przeszkód wędrować przez bezkresne państwo chanów.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. chanat mrz

przym. chanowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(2.1) chiń. 禅 (chán) < sanskr. ध्यान (dhyāna)

uwagi:

tłumaczenia:

angielski: (1.1) khan; (2.1) chan
arabski: (1.1) خان
białoruski: (1.1) хан m
bułgarski: (1.1) хан m, кан m
czeski: (1.1) chán m
esperanto: (1.1) ĥano
francuski: (1.1) khan, kan
hiszpański: (1.1) kan m
japoński: (1.1) ハーン
kaszubski: (1.1) chan m
łaciński: (1.1) chanis m
mongolski: (1.1) хан
mongolski klasyczny: (1.1) ᠬᠠᠭᠠᠨ
nowogrecki: (1.1) χαν
serbski: (1.1) кан m
turecki: (1.1) kağan
ukraiński: (1.1) хан m
węgierski: (1.1) kán; (2.1) csan, chan
włoski: (1.1) khan m

rzeczownik

(1.1) slang. internetowy channel → kanał; (1.2) slang. internetowy forum obrazkowe
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

rzeczownik, rodzaj męski

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.