chadziaj (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk)[1] pogard. szmaciarz, osoba niechlujna
(1.2) gw. (Górny Śląsk)[1] gospodarz spoza Śląska
(1.3) Polak ze Wschodu, zza Buga[2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Tyn pieróński chadziaj. Kaj loucóm zajś te chadziaje? Jou by sie nie dziwiół bo to je chadziaj.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) szmaciorz, ciarach, dziod
antonimy:
(1.1) pon
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chadziajka ż, chadziajstwo n, chaziaj m
przym. chadziajski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) słowo pochodzi z kresów wschodnich z ros. хозяин (chazjain) → wieśniak, gospodarz, pan domu
uwagi:
(1) słowo używane jest głównie na terenie Śląska Opolskiego – w innych rejonach Górnego Śląska używa się głównie słowa gorol. Używane też w Wielkopolsce.
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 53.
  2. Kultura i społeczeństwo t. 32 s. 194
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.