ciarach (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˈʨ̑arax], AS: [ćaraχ], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. pogard. szlachcic, szlachetka[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ciarach ciarachy dopełniacz ciaracha ciarachów celownik ciarachowi ciarachom biernik ciaracha ciarachów narzędnik ciarachem ciarachami miejscownik ciarachu ciarachach wołacz ciarachu ciarachy ndepr. M. i W. lm: (ci) ciarachowie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Krystyna Skalska, Hanna Budzykowa, Język polski. Teksty literackie oraz ćwiczenia w mówieniu i pisaniu, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1986, s. 18
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.