tyn (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [tɨ̃n], AS: [tỹn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
zaimek wskazujący, rodzaj męski
- (2.1) gw. (Śląsk Cieszyński) ten[2]
- odmiana:
- przykłady:
- (2.1) Tyn obrozek, coś namalowoł, je ónaki[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tyniec m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.