bezsporny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który nie budzi wątpliwości
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wpływ kontekstu na procesy zapamiętywania treści wiadomości, koncentrację uwagi odbiorcy oraz zakres interpretacji przekazu jest bezsporny[1].
(1.1) Brak na ten temat dokumentów, brak bezspornych relacji ustnych, wreszcie o "wieku" biblioteki nie świadczy ani katalog główny, ani karty czytelników[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bezdyskusyjny, niezaprzeczalny, niewątpliwy, bezsprzeczny, niezbity, oczywisty, ewidentny, jednoznaczny, zrozumiały sam przez się, niepodważalny, namacalny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. bezspornie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krzysztof Albin, Reklama – przekaz, odbiór, interpretacja, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. TADEUSZ ST. NOWAKOWSKI, BIBLIOTEKA POLSKA W SZTOKHOLMIE, „Pamiętnik Literacki”, 1988, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.