niezaprzeczalny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, któremu nie można zaprzeczyć, nie budzący wątpliwości
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rozwój systemów elektronicznej bankowości w Polsce jest faktem niezaprzeczalnym[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) niezaprzeczalny argument / dowód / fakt • niezaprzeczalna prawda
synonimy:
(1.1) niepodważalny, bezdyskusyjny, bezsporny, bezsprzeczny, ewidentny, jaskrawy, oczywisty, jednoznaczny, namacalny, niedwuznaczny, niezbity, pewny, pozadyskusyjny, zrozumiały sam przez się
antonimy:
(1.1) dyskusyjny, nieoczywisty, dwuznaczny, wieloznaczny, niejasny, niepewny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niezaprzeczalność ż
przysł. niezaprzeczalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie- + zaprzeczalny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Katarzyna Lange-Sadzińska, Małgorzata Ziemecka, Przewodnik po EDI, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.