niepodważalny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, którego nie da się podważyć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wtedy, choć z pozoru sytuacja wydawała się ewidentna, opozycja miała kłopoty z dostarczeniem do sądu niepodważalnych dowodów[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) niepodważalny argument / autorytet / dowód / fakt • niepodważalna prawda / zasada • niepodważalne twierdzenie / prawo
synonimy:
(1.1) bezdyskusyjny, bezsporny, bezsprzeczny, ewidentny, jaskrawy, oczywisty, jednoznaczny, namacalny, niedwuznaczny, niezaprzeczalny, niezbity, pewny, pozadyskusyjny, zrozumiały sam przez się
antonimy:
(1.1) dyskusyjny, nieoczywisty, dwuznaczny, wieloznaczny, niejasny, niepewny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niepodważalność ż
przysł. niepodważalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marcin Wojciechowski, Pomarańczowy majdan, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.