asteryzm (język polski)

asteryzm (1.1)
asteryzm (1.2) Trójkąta letniego
asteryzm (1.3)
wymowa:
IPA: [aˈstɛrɨsm̥], AS: [asterysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) znak”, stosowany w celu zwrócenia szczególnej uwagi na fragment tekstu; zob. też asteryzm (typografia) w Wikipedii
(1.2) astr. układ gwiazd tworzący na niebie pewien widoczny zbiór, niebędący gwiazdozbiorem; zob. też asteryzm (astronomia) w Wikipedii
(1.3) miner. efekt optyczny polegający na powstaniu promieni świetlnych na minerale wskutek jego specyficznych właściwości; zob. też asteryzm (mineralogia) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
(1.3) [2]
przykłady:
(1.1) We współczesnych tekstach rzadko używa się asteryzmu.
(1.2) Wielki Wóz jest najbardziej znanym asteryzmem.
(1.3) Zdarzają się minerały, na których można zaobserwować 12 promieni asteryzmu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. astralny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też asteryzm w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.