annały (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) dzieło historiograficzne będące chronologicznym zapisem ważnych dla danego dzieła wydarzeń; zob. też annały w Wikipedii
- (1.2) przen. historia, pamięć społeczna
- odmiana:
- (1.1) blp
przypadek liczba mnoga mianownik annały dopełniacz annałów celownik annałom biernik annały narzędnik annałami miejscownik annałach wołacz annały - przykłady:
- (1.1) Annały żarskie nie odnotowały jakichkolwiek ekscesów na tle wyznaniowym.[1]
- (1.2) W historii spotkań gwiazd były takie pojedynki, które na stałe wpisały się w annały NBA i pamięć kibiców[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-2) zapisać (się) w annałach • wpisać (się) w annały
- synonimy:
- (1.1) rocznik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. annalistyka ż, annalista mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. annalis < łac. annus → rok
- uwagi:
- por. kronika • latopis
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) annals
- bułgarski: (1.1) анали lm
- esperanto: (1.1) analoj
- francuski: (1.1) annales lm ż
- hiszpański: (1.1) anales lm m
- łaciński: (1.1) annales lm m
- niemiecki: (1.1) Annalen m
- włoski: (1.1) annali lm m
- źródła:
- ↑ Jerzy Piotr Majchrzak, Kronika Ziemi Żarskiej nr 4, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Dariusz Szarmach, (ML), Gazeta Wrocławska, 2003-02-07, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.