latopis (język polski)
- wymowa:
- IPA: [laˈtɔpʲis], AS: [latopʹis], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) hist. staroruski rocznik dziejopisarski; zob. też latopis w Wikipedii
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) annał, rocznik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. latopisarz m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziejopis
- białoruski: (2.1) летапіс ż
- kazachski: (2.1) жылнама
- rosyjski: (2.1) летопись ż
- ukraiński: (2.1) літопис ż
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 326.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.