alkantaryn (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. hist. członek odłamu franciszkanów zapoczątkowanego w Hiszpanii zob. też alkantarzyści w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik alkantaryn alkantaryni dopełniacz alkantaryna alkantarynów celownik alkantarynowi alkantarynom biernik alkantaryna alkantarynów narzędnik alkantarynem alkantarynami miejscownik alkantarynie alkantarynach wołacz alkantarynie alkantaryni - przykłady:
- (1.1) Założycielem alkantarynów był franciszkański mistyk i asceta św. Piotr z Alkantary.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) franciszkanin, minoryta, brat mniejszy, bernardyn, obserwant, amadeita, dyskalceata
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zakonnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Alkantara ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) hiszp. Alcántara, od miejsca urodzenia reformatora franciszkańskiego Piotra z Alkantary
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) alcantarino m[1]
- źródła:
- ↑ Alcantarino, www.treccani.it.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.