Persepolis (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. staroż. miasto w starożytnej Persji, założone przez Dariusza I w 518 p.n.e.[1]; zob. też Persepolis w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Persepolis Persepolis dopełniacz Persepolis Persepolis celownik Persepolis Persepolis biernik Persepolis Persepolis narzędnik Persepolis Persepolis miejscownik Persepolis Persepolis wołacz Persepolis Persepolis - przykłady:
- (1.1) Poznał król naukę magów chaldejskich i niniwskich, astrologów z Abydos, Sais i Memfis, tajemnice wróżów, mistagogów i epoptów asyryjskich i wróżbitów-jasnowidzów z Baktrii i Persepolis i przekonał się, że ich wiedza jest li tylko ludzką wiedzą[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Persepolis < gr. Περσέπολις (Persépolis) < gr. Πέρσης + πόλις (Pérsēs + pólis) → Pers + miasto
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Persepolis
- baskijski: (1.1) Persepolis
- francuski: (1.1) Persépolis ż
- hiszpański: (1.1) Persépolis
- perski: (1.1) تخت جمشید
- rosyjski: (1.1) Персеполь, Персеполис
- słowacki: (1.1) Perzepolis m
- starogrecki: (1.1) Περσέπολις ż
- ukraiński: (1.1) Парса, Персеполь, Персеполіс
- włoski: (1.1) Persepoli ż
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 426.
- ↑ Aleksander Kuprin, Sulamitka, wyd. SAGA, 2018.
Persepolis (język angielski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) geogr. staroż. Persepolis
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Persepolis (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. staroż. Persepolis
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Persepolis dopełniacz Persepole celownik Persepoli biernik Persepolis wołacz Persepoli miejscownik Persepoli narzędnik Persepolí - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Persepolan m, Persepolanka ż
- przym. persepolský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Persepolis (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. staroż. Persepolis[1]
- odmiana:
- (1.1) Persēpolis, Persēpolis (deklinacja III)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Persēpolis dopełniacz Persēpolis celownik Persēpolī biernik Persēpolim / Persēpolin ablatyw Persēpolī wołacz Persēpolis / Persēpolī miejscownik Persēpolī - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. Περσέπολις (Persépolis); źródłosłów dla ang. Persepolis, eo Persepolo, franc. Persépolis, hiszp. Persépolis, katal. Persèpolis, pol. Persepolis, port. Persépolis, wł. Persepoli
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.