Ojciec (język polski)
Bóg Ojciec (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) rel. w chrześcijaństwie: pierwsza osoba Trójcy Świętej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Ojciec Ojcowie dopełniacz Ojca Ojców celownik Ojcu Ojcom biernik Ojca Ojców narzędnik Ojcem Ojcami miejscownik Ojcu Ojcach wołacz Ojcze Ojcowie - przykłady:
- (1.1) Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu[1].
- (1.1) Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Bóg Ojciec
- synonimy:
- (1.1) Bóg Ojciec, Bóg
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) Trójca Święta
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ojciec mos, ojcowizna ż, ojcostwo n, ojczym mos, ojczyzna ż, Ojców m, ojcowanie n
- zdrobn. ojczulek m
- czas. ojcować ndk.
- przym. ojcowski, ojcowy, ojczyźniany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. ojciec
- uwagi:
- (1.1) pisane zawsze od dużej litery
- tłumaczenia:
- węgierski: (1.1) Atya
- źródła:
- ↑ Ewangelia wg św. Mateusza 6,6, Biblia Tysiąclecia (tłum. Walenty Prokulski)
- ↑ Ewangelia wg św. Jana 6,66, Biblia Tysiąclecia (tłum. Jan Drozd)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.