ojczym (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɔjʧ̑ɨ̃m], AS: [oi ̯čỹm], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) praw. mąż matki, który nie jest ojcem biologicznym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ojczym ojczymowie dopełniacz ojczyma ojczymów celownik ojczymowi ojczymom biernik ojczyma ojczymów narzędnik ojczymem ojczymami miejscownik ojczymie ojczymach wołacz ojczymie ojczymowie - przykłady:
- (1.1) Po śmierci ojca, moja matka ponownie wyszła za mąż. Mój ojczym jest dla mnie bardzo miły.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) pasierb, pasierbica
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ojciec m, ojcostwo n, ojczulek mos, ojcaszek mos, Ojciec mos
- przym. ojczyźniany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. oćczym < st.pol. otczym[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) njerk m
- angielski: (1.1) stepfather
- baskijski: (1.1) aitaorde, aitaizun, ugazaita
- białoruski: (1.1) айчым m
- czeski: (1.1) otčím m, nevlastní otec m
- duński: (1.1) stedfader w
- esperanto: (1.1) duonpatro
- estoński: (1.1) kasuisa
- francuski: (1.1) beau-père m, parâtre m
- hiszpański: (1.1) padrastro m
- interlingua: (1.1) patrastro
- jidysz: (1.1) שטיפֿפֿאָטער m (sztiffoter)
- kataloński: (1.1) padrastre m
- łotewski: (1.1) patēvs m
- niemiecki: (1.1) Stiefvater m
- nowogrecki: (1.1) πατριός m, μητριός m
- portugalski: (1.1) padrasto m
- rosyjski: (1.1) отчим m
- słowacki: (1.1) otčím m, nevlastný otec m
- szwedzki: (1.1) styvfar w
- ukraiński: (1.1) вітчим m
- węgierski: (1.1) mostohaapa
- wietnamski: (1.1) bố dượng
- wilamowski: (1.1) štīffōter m, śtiffoter m
- włoski: (1.1) patrigno
- źródła:
- ↑ Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 5.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.