pasierb (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpaɕɛrp], AS: [paśerp], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) syn męża lub żony pochodzący z wcześniejszego małżeństwa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pasierb pasierbowie dopełniacz pasierba pasierbów celownik pasierbowi pasierbom biernik pasierba pasierbów narzędnik pasierbem pasierbami miejscownik pasierbie pasierbach wołacz pasierbie pasierbowie - przykłady:
- (1.1) Bogdan wreszcie zaakceptował trudny charakter swojego pasierba.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) macocha, ojczym
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska pasierbica ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. pasirb < st.pol. pasirb[1]
- uwagi:
- por. ojczym • macocha
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Rodzina
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stepson
- baskijski: (1.1) semeorde
- białoruski: (1.1) пасынак m
- duński: (1.1) stedsøn w, stedbarn n
- esperanto: (1.1) duonfilo, vicfilo
- estoński: (1.1) kasupoeg
- hiszpański: (1.1) hijastro m
- interlingua: (1.1) filiastro
- islandzki: (1.1) stjúpsonur m
- kataloński: (1.1) fillastre m
- łaciński: (1.1) prīvignus m
- łotewski: (1.1) padēls m
- niemiecki: (1.1) Stiefsohn m
- nowogrecki: (1.1) προγονός m, προγόνι n
- rosyjski: (1.1) пасынок m
- szwedzki: (1.1) styvson w
- wilamowski: (1.1) štīfzūn m, śtifzun m
- źródła:
- ↑ Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 5.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.