Ksenia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈksɛ̃ɲja], AS: [ksẽńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie; zob. też Ksenia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Ksenia Ksenie dopełniacz Kseni Kseń celownik Kseni Kseniom biernik Ksenię Ksenie narzędnik Ksenią Kseniami miejscownik Kseni Kseniach wołacz Kseniu[1] Ksenie - przykłady:
- (1.1) Ksenia wbiegła do pokoju cała we łzach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pani Ksenia • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Ksenia • kobieta imieniem (o imieniu) Ksenia • święta / błogosławiona Ksenia • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ksenia • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ksenia • otrzymać / dostać / przybrać imię Ksenia • dzień imienin / imieniny Kseni • na Ksenię (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ksenia ż, ksenon m, xenia ż
- tem. słow. -ksen-, kseno-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. ξενία → gościnność
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Аксіння ż, Ксенія ż
- bułgarski: (1.1) Аксиния ż
- chorwacki: (1.1) Ksenija ż
- czeski: (1.1) Xenie ż
- francuski: (1.1) Xenia ż, Ksenia ż
- łotewski: (1.1) Ksenija ż
- niemiecki: (1.1) Xenia ż
- nowogrecki: (1.1) Ξένη ż, Ξένια ż
- rosyjski: (1.1) Ксения ż, Аксиния ż, Оксана ż
- słowacki: (1.1) Xénia ż
- ukraiński: (1.1) Оксана ż
- węgierski: (1.1) Xénia
- włoski: (1.1) Xenia ż
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.