kseno- (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈksɛ̃nɔ], AS: [ksẽno], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
temat słowotwórczy
- (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z czymś obcym, odmiennym
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ksenobiologia • ksenocentryzm • ksenofilia • ksenofobia • ksenogamia • ksenomorfizm • ksenowaluta
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ksenia ż, ksenia ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ξένος → obcy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) xeno-
- czeski: (1.1) xeno-
- hiszpański: (1.1) xeno-
- portugalski: (1.1) xeno-
- rosyjski: (1.1) ксено-
- słowacki: (1.1) xeno-
- węgierski: (1.1) xeno-
- włoski: (1.1) xeno-
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.