Karmel (język polski)
Karmel (1.1)
Karmel (1.3) w Czernej
- wymowa:
- IPA: [ˈkarmɛl], AS: [karmel]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. pasmo górskie w północnym Izraelu; zob. też Karmel w Wikipedii
- (1.2) rel. zakon karmelitański, wszystko co związane jest z duchowością karmelitańską zob. też Karmel w Wikipedii
- (1.3) pot. rel. dom zakonny, klasztor karmelitów lub karmelitanek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (2.1) imię męskie
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Karmel dopełniacz Karmelu celownik Karmelowi biernik Karmel narzędnik Karmelem miejscownik Karmelu wołacz Karmelu - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Karmel dopełniacz Karmela celownik Karmelowi biernik Karmela narzędnik Karmelem miejscownik Karmelu wołacz Karmelu - przykłady:
- (1.1) Nawet poganie przyznawali Karmelowi charakter sakralny[1].
- (1.2) Nastawienie na kontemplację obejmuje całe życie Karmelu i scala je[2].
- (1.3) Od dziecka zna wadowicki Karmel[3].
- (2.1) Karmel Volta pochodził spod Walencji[4].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karmelita mos, karmelitanka ż
- przym. karmelicki, karmelitański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) hebr. כרמל
- (1.2) (1.3) (2.1) łac. Carmelus < gr. Κάρμηλος < hebr. כרמל
- uwagi:
- (2.1) Chociaż spolszczona forma łacińskiego imienia nie zyskuje akceptacji Rady Języka Polskiego[5], to jednak funkcjonuje w kręgu chrześcijańskim, gdzie przyjmują je jako zakonne osoby konsekrowane[6]. Spotyka się je również w tekstach, w których o osobach z innych obszarów językowych, noszących to imię w formie obcej, pisze się, używając formy spolszczonej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Carmel
- esperanto: (1.1) Karmelo; (1.2) Karmelo
- łaciński: (1.1) Carmelus m; (1.2) Carmelus m; (1.3) Carmelus m; (2.1) Carmelus m
- słowacki: (1.1) Karmel m
- włoski: (1.1) Carmelo m; (1.2) Carmelo m; (2.1) Carmelo m
- źródła:
- ↑ Donato Baldi, W Ojczyźnie Chrystusa, Kraków 1993, str. 263.
- ↑ Dominik Wider, Ideał Karmelu w jego podstawowych wymiarach.
- ↑ Mira Majdan, Mimo wszystko zostałem księdzem.
- ↑ Henryk Fros, Księga imion i świętych, tom 6, Kraków 2007, str. 321.
- ↑ www.rjp.pan.pl
- ↑ prowincja.panewniki.pl
Karmel (język słowacki)
Karmel (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- (1.1) geogr. Karmel[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karmelitka ż, karmelita m, karmelitán m, karmelitánka ż
- przym. karmelitánsky, karmelitský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Karmel” w: Malá slovenská encyklopédia [Mała encyklopedia słowacka], Encyklopedický ústav SAV, Bratysława 1993, ISBN 80-85584-12-3, s. 328.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.