wadowicki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvadɔˈvʲiʦ̑ʲci], AS: [vadovʹicʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z Wadowicami, odnoszący się do Wadowic[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wadowicki wadowicka wadowickie wadowiccy wadowickie dopełniacz wadowickiego wadowickiej wadowickiego wadowickich celownik wadowickiemu wadowickiej wadowickiemu wadowickim biernik wadowickiego wadowicki wadowicką wadowickie wadowickich wadowickie narzędnik wadowickim wadowicką wadowickim wadowickimi miejscownik wadowickim wadowickiej wadowickim wadowickich wołacz wadowicki wadowicka wadowickie wadowiccy wadowickie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Jesienią 1939 roku Niemcy wysadzili w powietrze wadowicką synagogę[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) powiat wadowicki
- synonimy:
- (1.1) rzad. wadowski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wadowice nmos, wadowiczanin mos, wadowiczanka ż
- przym. wadowski, podwadowicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) вадавіцкі
- źródła:
- ↑
Hasło „wadowicki” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Jaroslaw Krawczyk, Mój przyjaciel Papież, „Gazeta Wyborcza”, 28/08/1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.