Jama (język polski)

birmańskie przedstawienie Jamy (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈjãma], AS: [i ̯ãma], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. ind. bóg śmierci i zmarłych, strażnik kierunku południowego; zob. też Jama (bóstwo) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(2.1) geogr. rzeka w azjatyckiej części Rosji; zob. też Jama (rzeka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1, 2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Jama
dopełniacz	Jamy
celownik	Jamie
biernik	Jamę
narzędnik	Jamą
miejscownik	Jamie
wołacz	Jamo

przykłady:

(1.1) Jama jest królem południowej strony świata i tam jakoby znajduje się kraina umarłych. Był pierwszym człowiekiem, który urodził się na ziemi. Pierwszy też doświadczył fenomenu śmierci.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) sanskr. यम (yama)

(2.1) ros. Яма (Âma)

uwagi:

zobacz też: Anubis • Charon • Hel • Ozyrys • Psychopomp • Tanatos • Xolotl

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Yama
• hindi: (1.1) यमराज
• indonezyjski: (1.1) Yama
• khmerski: (1.1) យាមា
• nepalski: (1.1) यमराज
• pali: (1.1) yama m
• sanskryt: (1.1) यम
• tajski: (1.1) ยม, พระยม
• telugu: (1.1) యముడు
• tybetański: (1.1) གཤིན་རྗེ

źródła: