यम (sanskryt)

यम (2.4)

transliteracja:

IAST: yama

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bliźniaczy

(1.2) połączony ze sobą, w parze

(1.3) hamujący, ograniczający, trzymający w ryzach

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) kontrola, opanowanie, powstrzymanie

(2.2) samokontrola

(2.3) pierwszy z ośmiu członów jogi (→ अङ्ग, aṅga)^[1]

(2.4) mit. ind. Jama, jama, bóg śmierci, personifikacja śmierci, postrzegany jako syn słońca (विवस्वत्)^[2]

(2.5) bliźniak

(2.6) jeden z pary, kompan

(2.7) określenie Saturna (postrzeganego jako syna विवस्वत् i छाया)

(2.8) wrona

(2.9) symboliczne określenie liczby 2

(2.10) wed. cugiel, lejc, wodza, uzda

(2.11) wed. woźnica

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) यमक

(1.3) यमन

(2.4) यमन, मृत्यु

(2.7) मृदु

(2.8) कृष्ण, नव, वृक

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. यमराज् m, यमराजन् m, यमराज्य n, यमराष्ट्र n, यममार्ग m, यमर्क्ष n, यमन m n

przym. यमराजन्, यमक, यमन, यमन, याम

związki frazeologiczne:

etymologia:

(2.4) źródłosłów dla pali yama, taj. ยม, khmer. យាមា, យម, pol. Jama, ang. Yama

uwagi:

źródła: